Od pewnego czasu bardzo głośny stał się temat depresji
              nastolatków,
            która dosięga coraz większą liczbę osób. To temat trudny, jednak
            bardzo ważny i konieczny do poruszenia. Dojrzewanie to okres nie
            tylko burzy hormonów, ale również intensywnego kształtowania się
            osobowości człowieka, budowania relacji rówieśniczych, tworzenia się
            samooceny. Grupa rówieśnicza staje się w tym czasie niezwykle ważna,
            młodzi ludzie potrzebują przynależności i poczucia, że jestem
            podobny do innych, którzy mnie rozumieją i mają podobnie jak ja.
            Funkcjonowanie emocjonalne młodzieży jest często niezrozumiałe dla
            otoczenia, ponieważ emocje które przeżywają są bardzo intensywne i
            szybko potrafią przechodzić od smutku do radości. Jak widać ilość
            zmian, z którymi musi zmierzyć się nastolatek jest ogromna.
            
            
            Zatem jak wspierać nastolatka, który choruje na depresję?
            Początkowo ważne jest aby zaakceptować, że depresja to choroba, nie
            złe zachowanie. Wiele trudności, które są obecne w Waszym życiu np.
            obniżony nastrój, brak energi, spowolniony napęd, wybuchy złości to
            objaw choroby. Ważne abyś nie obwiniał siebie ani dziecka za
            zaistniałą sytuację. Odpuszczenie niektórych obowiązków i wymagań
            wobec nastolatka nie jest niczym złym w takiej sytuacji. Zastanówmy
            się jak traktujemy dzieci kiedy chorują na grypę lub zapalenie płuc-
            zazwyczaj jesteśmy bardziej wyrozumiali, wykazujemy się większą
            troską. Kiedy nastolatek jest w procesie zdrowienia dajmy mu
            przestrzeń na zmęczenie i gorszy nastrój. Staraj się nie oceniać i
            nie krytykować objawów choroby. Nie mów, że dziecko jest leniwe,
            ponieważ pogorszenie wyników w nauce lub brak zaangażowania w
            obowiązki domowe to zazwyczaj konsekwencja spadku nastroju i
            trudności w koncentracji uwagii. Postaraj się zwiększyć tolerancję
            wobec drażliwości dziecka, to bardzo częsty objaw depresji, który
            wraz z upływem terapii powinien się zmniejszać. Zainteresuj się
            życiem swojego dziecka, rozmawiaj na tematy, które go interesują.
            Staraj się aby depresja nie była jedynym tematem Waszych rozmów.
            Chwal za każdy, nawet mały sukces, który zauważysz. Poniżej
            przedstawiam infografikę pokazującą, które komunikaty będą
            wspierające wobec osoby chorującej na depresję, a które mogą
            przynieść skutek odwrotny.
            
              